Ik heb een vroege miskraam gehad en ben daar erg verdrietig over. Mijn collega vindt dat een doodgeboorte veel erger is. Moet ik er dan maar snel overheen stappen?
Verliesbeleving is perceptie. Het doet jou net zoveel pijn, als dat het jou pijn doet. Ongeacht de leeftijd van de zwangerschap en de omstandigheden. Het gaat puur om jou en jouw gevoel daarbij. Daarom mag jij jezelf serieus nemen in je pijn en verdriet, wat iedereen er ook van vindt. Geef jezelf toestemming te rouwen, zolang dat nodig is. Je mag je ongeboren kind erkennen. Hiermee leg je de basis voor een vernieuwde versie van jezelf. Met voor altijd in je hart het zieltje, waar jij even de draagmoeder van mocht zijn. (Joyce Beckker)
Ik ken iemand wiens kindje na 9 maanden doodgeboren is, maar haar tante heeft het over een miskraam. Ik vind dat afbreuk doen aan het verdriet van mijn kennis. Wat vinden jullie?
Internationaal spreek je tot 20 weken zwangerschap van miskraam, in Nederland tot ongeveer 16 weken. Een doodgeboren kindje een miskraam noemen is kwetsend, je erkent daarmee niet dat het om een kind gaat en doet zo afbreuk aan het verdriet en de pijn van de ouders. Zelf heb ik de neiging om van een miskraam te spreken wanneer je nog geen leven hebt gevoeld, en daarna van een stilgeboren of doodgeboren kindje. Dus ook niet een doodgeboorte. Het is een kindje. (Irene Otto, persoonlijke en online begeleiding)