Fotografe Dianne Yudelson merkte na haar miskramen dat mensen het ongemakkelijk vonden als ze huilde. Ze reageerden onhandig met ‘de volgende keer beter’ of ‘het komt vaker voor’. Daarom huilde ze als ze alleen was en stopte ze haar pijn en verdriet weg.
Ze borg alle ongebruikte babykleertjes op en ging verder. Toen haar vriendin haar kindje verloor, kwam bij Dianne het weggestopte verdriet opnieuw naar boven. Ze had het gevoel dat ze iets met dit verdriet mocht doen.
Ze wilde haar kindjes niet meer wegstoppen
Ze haalde alle ongebruikte babykleertjes tevoorschijn. Terwijl ze hiermee bezig was ontstond het idee van een fotoreportage. Elk kindje zijn of haar eigen foto. De fotoreportage Lost werd geboren.
Dianne en haar man hebben uiteindelijk twee zonen gekregen. Ze vertelt dat het krijgen van gezonde kinderen, het verlies van de ongeboren kinderen niet minder maakt. Voor buitenstaanders is het niet te begrijpen dat je vanaf de eerste zwangerschapsdag al een band opbouwt.
Lost heeft veel teweeg gebracht. Dianne krijgt dankmails van vrouwen en mannen. Ze vertellen haar dat ze het gevoel goed heeft weergegeven.
“Rouwen om wat je nooit hebt vast kunnen houden.”
-Dianne Yudelson
Tijdens het maken van de reportage kwamen alle gevoelens bij Dianne terug, de blijdschap en het verdriet. Het geeft haar rust nu ze weet dat haar foto’s anderen helpt.
Naar de reportage: Lost (klik linksonder op view all images)
Thea van Dijk
PS Wil jij ook aan de slag met je gevoelens van je miskraam? Kijk bij miskraam herdenken naar de mogelijkheden.