“Het was maar een klompje cellen”

Laatst hoorde ik het weer. Iemand uit mijn omgeving had een miskraam gehad. En daar was ie weer: “Het was maar een klompje cellen, dus het is nog niet zo erg”, werd er door iemand gezegd. Mijn haren gaan hierbij recht overeind staan. Al is het kindje nog zo klein, je bent wel zwanger geweest. Zelfs als je geen positieve test in handen gehad hebt, maar wel vermoedt dat je zwanger bent, heeft een miskraam invloed op je leven. 

Mijn miskraamervaring

Zelf heb ik hier ook ervaring mee. Ik heb geen positieve test gehad omdat ik geen zwangerschapstest meer durfde te doen, doordat ik vaak negatieve testen in mijn handen gehad heb. Toch zei mijn gevoel dat ik zwanger was. De miskraam heb ik ook heel bewust meegemaakt. Die pijn zal ik nooit vergeten. Tegen mij werd gezegd: “je kunt dus in ieder geval wel zwanger raken”. ”Ja dat zal dan wel, maar ik sta wel met lege handen”, was mijn gedachten. Ik weet nu nog steeds de uitgerekende datum van ons eerste kindje.

Steeds geconfronteerd met het missende kindje

Mijn schoonzusje was 6 weken na deze datum uitgerekend en heeft een dochtertje gekregen. Ondanks dat het bij mij ‘maar een klompje cellen’ was, zie ik wel wat ik zou kunnen hebben, maar dan zes weken ouder. Ik word dus iedere keer geconfronteerd met het missende kindje. En natuurlijk denk ik hier niet iedere keer meer aan wanneer ik mijn nichtje zie, maar ik denk nog regelmatig aan het missende kindje. Zelfs nu ik twee mooie zoontjes heb, zal ik het andere kindje nooit vergeten. Hij/ zij zal altijd in mijn gedachten en hart zijn.

Anderen snappen dit vaak niet

Mensen die geen kindje verloren zijn door een miskraam snappen vaak niet hoe dit voelt. Het is iets waar je mee moet leven, wat je een plekje moet geven in je hart en je leven en op je eigen manier mee om leert gaan. Je omgeving  probeert je vaak te troosten door je op te beuren met goed bedoelde opmerkingen. Helaas zijn deze regelmatig erg pijnlijk.

Een bijzondere manier van denken

Op een verjaardag sprak ik met een vrouw die ook een miskraam gehad heeft. Ze vertelde mij dat wanneer ze geen miskraam had gehad, haar huidige kinderen er niet geweest zouden zijn. Dit is voor haar een manier om met haar verlies om te gaan. Dit vond ik een hele mooie en helpende gedachte.

Tips  om met je miskraam om te gaan

• Negeer je gevoel niet, je gevoel mag er zijn. Ook als het niet door iedereen begrepen wordt. Het is jouw gevoel.
• Wees lief voor jezelf. Ga iets leuks doen of koop iets lekkers als je het even moeilijk hebt.
• Zoek voor jezelf een manier om je kindje een plekje te geven.
• Praat erover met mensen die je begrijpen.
• Geef bij je omgeving aan wat hun opmerking met je doet. Wanneer je je pijn uit kunnen zij daar rekening mee houden.
• Geef bij je omgeving aan wat je WEL nodig hebt, zodat ze je kunnen steunen.
• Houd je van schrijven, schrijf dan een brief aan je kindje of houd een dagboek bij.

Heb je zelf een miskraam meegemaakt en wil je hier in een persoonlijk gesprek over verder praten? Neem dan gerust contact met me op.

Brenda ten Have-Straatman