Joyce Donkers verloor haar eerste kindje, Kyra Roos, twee dagen na de bevalling. De baby bleek na haar geboorte geen hersenactiviteit te hebben. Maar daar bleef het helaas niet bij, want Joyce kreeg daarna nog twee miskramen. Gelukkig werd het gezin alsnog verblijd met zoon Ravi en dochter Vayèn. Joyce zet zich nu via paardencoaching in voor anderen met vergelijkbare ervaringen. In dit interview vertelt ze er meer over.
Hoe ben je omgegaan met het verlies van Kyra?
Het verlies van Kyra hebben we echt samen gedaan. Nadat zij overleden was waren we erg veel samen en hadden we veel steun aan elkaar. Wat daarbij goed geholpen heeft is dat we samen in therapie zijn geweest. We hadden allebei toch onze eigen manier van verwerken. Door de therapie bleven we elkaar vinden.
Ging dat ook zo na je miskramen?
De miskramen vond ik eenzamer, ondanks dat mijn man altijd voor mij klaarstond. Maar lichamelijk was dit zwaar en ging het ‘gewone’ leven gewoon door. Veel meer dan bij het overlijden van Kyra. Uiteindelijk heb ik een tijdje na de tweede miskraam mijn eerste burn-out gehad. In die periode heb ik ook hulp gehad om alles te kunnen begrijpen en accepteren en ermee om te kunnen gaan.
Heb je na je verliezen ook steun gehad van artsen?
De begeleiding van medische professionals was na het overlijden van Kyra wisselend. De kinderarts was niet echt een mensen-mens en niet echt tactisch in zijn mededelingen. Dat hebben wij als erg kwetsend ervaren. De arts van neonatologie was juist erg warm. Daar konden we alles aan vragen en herhaaldelijk bij op gesprek als er iets nog niet duidelijk was. De huisarts was tijdens de eerste miskraam ook niet echt inlevend. Juist zakelijk.
Verbeterde dat tijdens je zwangerschappen?
In het ziekenhuis tijdens de zwangerschappen was er ruimte voor de angst en de onzekerheid. Ook werd er de mogelijkheid geboden om in gesprek te gaan met een maatschappelijk werker.
Waarom begeleid je nu zelf mensen na een miskraam?
Ik weet zelf hoe alleen en eenzaam het kan zijn. Daarnaast praat het soms makkelijker met iemand die het ook heeft meegemaakt, ook al is dat voor iedereen anders. Ik begeleid mensen om uiteindelijk vanuit kracht het leven te kunnen leven dat zij willen. Dat bereik je niet door voor dingen weg te lopen, maar door te kijken, te ervaren, te onderzoeken waarom jij op een bepaalde manier reageert, wie jij bent en wat jouw overtuigingen en gedachten zijn die jou houden waar je bent.
Je doet o.a. aan paardencoaching. Hoe gaat dat?
Paarden spiegelen wie we zijn en wat we uitstralen. Paarden gaan voorbij de woorden. Ze spiegelen wat ze ervaren. Je kunt bij paarden niet verbloemen hoe je je voelt. Als je bijvoorbeeld verdrietig bent, maar je wilt dat zelf niet weten of je negeert dat, dan ervaart het paard jou niet als veilig. Tijdens een sessie vertaal ik als coach het gedrag van het paard naar wat jij laat zien en zegt. Middels het stellen van vragen komen we steeds meer bij de kern.
Hoe weet je of je klant bij de kern is gekomen?
Doordat het paard in het hier-en-nu spiegelt heb je altijd met het thema te maken wat nu speelt. Het paard heeft geen oordeel en zal altijd eerlijk naar jou zijn. Daarnaast is het prettig om de steun, warmte, zachtheid en nabijheid van het paard te ervaren. Juist op momenten dat je erg verdrietig bent of juist heel boos.
Heb je een voorbeeld van wat paardencoaching doet?
Het afgelopen jaar heb ik iemand begeleid die een heftige gebeurtenis achter de rug had. Waar in de eerste sessie chaos, onmacht, pijn de boventoon voerde werd gaandeweg de sessies steeds meer rust ervaren. Dit kon je ook terugzien in het gedrag van de paarden die haar tijdens de verschillende sessies begeleidden. Het is zo mooi om te zien hoe de paarden iemand kunnen helpen om te gaan met heftige gebeurtenissen, en alle andere dingen die op iemands pad komen.
Wat wil je nog kwijt?
Ik hoop vele mensen samen met mijn paarden GenGal, Betty en Beauty te kunnen helpen om vanuit innerlijke kracht het leven voluit te kunnen leven. Vandaar dat ik ook spreek over rouwkracht, omdat ik heb ervaren dat je vanuit rouw uiteindelijk kracht kunt ervaren om te leven zoals jij dat wilt. Niet dat dat altijd makkelijk is, maar het is zeker de moeite waard!
Naar website van Joyce Donkers
Afbeelding van Chiemsee2016 via Pixabay