Hoe een vrouw een miskraam ervaart is niet te voorspellen. Voor iedere vrouw is dit anders. Zelfs als ze meerdere miskramen heeft gehad, kan elke ervaring anders zijn. In mijn geval waren de emoties van diep verdriet tot neutraal tot opluchting dat de zwangerschap niet doorgezet had. Er is geen uniforme ervaring. Maar hoe ga je dan met je vriendin of partner om als ze een miskraam heeft?
Hoe je vriendin bijstaan en aanspreken
Het belangrijkste is dat je er bent. Dat je je vriendin de ruimte geeft aan waar zij behoefte aan heeft. Dit kan zijn dat je naar haar verhaal luistert of haar juist met rust laat. Soms is het samen tv kijken met een kopje thee.
Het laten merken dat je er voor haar bent, ook al weet je zelf niet zo goed wat te doen, is vaak al genoeg. Als je niet weet wat je kan zeggen is ‘ik weet niet wat te zeggen’ genoeg.
Is het gepast om je eigen ervaring te delen?
Hier is geen pasklaar antwoord op te geven. Je eigen ervaring delen kan het gevoel van eenzaamheid verminderen, maar het kan de ander ook meer belasten. Je eigen verhaal delen omdat je daar nu eindelijk de kans voor hebt is geen goed idee.
Het kan geruststellend voor haar zijn om te horen dat ze niet de enige is die dit meemaakt.
Manieren om te helpen
Naast er voor je vriendin te zijn en zo nodig een luisterend oor bieden, kan je ook andere dingen doen, zoals:
- Taken van haar overnemen
Tijdelijk taken overnemen, zodat ze de ruimte heeft om te rouwen om haar verlies. Je kan denken aan het uitlaten van de hond, eten koken, afwassen of boodschappen doen.
- Wees niet bang om over het ongeboren kindje te praten
Wat geeft je vriendin aan? Vraag het aan haar.
- Biedt aan om samen naar afspraken te gaan
Soms heeft een miskraam een medische nasleep. Je kan aanbieden om samen naar doktersafspraken te gaan.
- Erken haar pijn
Erkennen en benoemen dat je ziet dat je vriendin verdriet heeft, voelt vaak aan als erkenning en ondersteunend.
- Geef betekenisvolle cadeaus
Soms is een kaartje al fijn om te krijgen.
- Respecteer haar proces
Ieder gaat op haar eigen tempo door het proces van rouw en verlies. De verschillende stadia zijn boosheid, ontkenning, onderhandelen, verdriet en acceptatie. De stadia kunnen in willekeurige volgorde doorlopen worden en kunnen willekeurig herhaald worden. Bijvoorbeeld van acceptatie dat de zwangerschap voorbij is naar boosheid op haar lichaam.
Elk rouwproces volgt zijn eigen structuur, je vriendin is hierin de maatstaf. Ieder doet dit op haar eigen manier.
- Informeer hoe het met haar gaat, ook na de rouwperiode
Later kan je er nog een keer op terugkomen en vragen hoe het met haar is.
Wat niet te doen
Verval niet in algemeenheden of ‘dooddoeners’. De vrouw weet zelf ook wel dat het kindje niet voldragen had kunnen worden.
Je kan beter geen medisch advies geven, dit kan haar huisarts of verloskundige veel beter.
Als je iets organiseert, sluit haar niet buiten. Laat aan haar de beslissing of ze wel of niet komt/meedoet.
En vooral niet vragen wanneer ze het opnieuw gaat proberen.
Heb je aanvullende tips? Laat ons dit weten in het commentaarveld hieronder.
Lieve groeten
Thea van Dijk