Door: miskraamcoach Diana Wouters-Sellis Opgebrand door een miskraam? Dat bestaat niet….of toch wel? Wel degelijk kun je door het niet verwerken van een miskraam jezelf tegenkomen. Ik maak het als miskraamcoach en als mens in het dagelijks leven mee. Zo ook met Karin die uiteindelijk door een burn-out erachter kwam dat zij zichzelf voorbij liep…
Categorie: Ervaringsverhalen
Heeft de zorg na een miskraam verbetering nodig?
Op de twaalf weken echo was te zien dat het ‘vruchtje’ al met zes weken was gestopt met groeien. Joke had een missed abortion. Het nieuws sloeg in als een bom. Hier had ze niet op gerekend. Ze had verwacht een kloppend hartje te zien en toestemming te hebben om het aan iedereen te vertellen….
“Een miskraam krijgen is zwaar k**”
Laten we er geen doekjes om winden: een miskraam krijgen is zwaar klote. Dit zijn de woorden van Marion, een bekende van ons die het overigens oké vindt dat we haar voornaam noemen. Marion houdt ervan de dingen onverbloemd te benoemen.
Troost
Als een peuter zich bezeert en op een zachte schoot wordt getroost totdat de pijn over is, schuift zij of hij vanzelf weer weg en speelt verder. Als volwassene bestaat deze behoefte aan troost bij kwetsuren eveneens. Mogen uithuilen bij een omarmende ander totdat het klaar is. Zoals bij een miskraam.
Kaartleggen bij verdriet om missed abortion
Hoe verwerk jij je verdriet bij een miskraam, vooral als de miskraam al een aantal jaren geleden heeft plaatsgevonden? Misschien zijn de Vrijheidskaarten wel iets voor jou. Dit zijn mijn eigen ervaringen met de set.
Een leven zonder kinderen
Door: Ingrid Vlemmings Geef aandacht aan het onzichtbare verdriet, van een leven zonder kinderen. Dit verdriet treft vele, zowel vrouwen als mannen, in de kern van hun bestaan en raakt diepliggende kwetsbare emoties aan. Het onderstaande gedicht gaat hierover en wil ik met u delen.
De feestdagen na een miskraam
Nog zoveel dagen tot het overdag weer langer licht wordt… zo reken ik meestal in de herfst en de dagen voor Kerst. Ik heb mijn eigen advent, eindigend op 21 december. Met daarna het vooruitzicht op licht. Maar vaak met nog één voet in het donker. En de kou.
Wat Irene leerde van haar miskramen
Door: Irene Otto Een miskraam is niet niks, het is een verlieservaring die je raakt en waar je verdriet van hebt. Nu is hoe je dat verdriet beleeft en hoe je ermee omgaat voor iedereen anders. Niet iedereen heeft het er moeilijk mee, maar veel vrouwen wel.
Over een stille baby
Door: Riet van Rooij Toen Vincent mij die middag in augustus belde om te vertellen dat hun kindje gestorven was en of ik Esther en hem wilde helpen, begon voor mij een deelgenootschap aan een uiterst zielvolle ervaring. Ik heb getuige mogen zijn van de geboorte van Lara, die de dag tevoren gestorven was in…
Josta zocht 20 jaar na de doodgeboorte van haar dochter hulp
Josta (getrouwd, 59) beviel in 1989 van een eeneiige tweeling. Haar eerste dochter Ricky overleed tijdens de bevalling terwijl dochter Nicky wel het levenslicht mocht zien. Josta ‘parkeerde’ haar verdriet en richtte zich volledig op het kersverse gezin. Na 20 jaar liep ze vast, net zoals dat vaker gebeurt na een onverwerkte miskraam of doodgeboorte.