Het is pregnancy loss month. Voor Brenda ten Haven-Straatman van ‘Kinderwens begeleiding’ is dit hét moment om aandacht te vragen voor het verliezen van een kindje tijdens de zwangerschap.
In maart 2014 had ze zelf een miskraam wat haar als de dag van gisteren is bijgebleven. In dit interview vertelt ze er openhartig over.
Wat doe je precies?
Ik bied als kinderwens coach psychosociale begeleiding aan wensouders, zowel aan vrouwen individueel als ook aan vrouwen met hun partner. Samen kijken we wat er speelt op het gebied van een onvervulde kinderwens. Een onvervulde kinderwens heeft invloed op alle gebieden van je leven.
Welke invloed heeft jouw miskraam op je leven gehad?
Toen ik ongeveer vijf weken zwanger was verloor ik ons kindje. Ik noem het een kindje omdat een vruchtje de lading niet dekt. Om eerlijk te zijn denk ik nog best vaak aan het kindje dat er niet is. Dat komt onder andere doordat een nichtje ongeveer dezelfde leeftijd heeft. Daarnaast heb ik een sterretje in mijn tatoeage verwerkt als aandenken. Het heeft mij ook doen beseffen hoe weinig hier over gesproken wordt.
Wat doet dat met je?
Ik vind dit erg jammer omdat de zwangerschap en het kindje op deze manier ontkend worden. Praten kan ook erg helpen met de verwerking. Daarom vind ik het belangrijk dat het taboe doorbroken wordt.
Hoe ga je te werk?
We werken rondom alle thema’s door het praten hierover en door opdrachten. Op deze manier werken we aan verwerking en zoeken we een manier om met je gevoelens en emoties om te gaan. Bij sommige vrouwen/ stellen komt het verlies van hun kindje tijdens de zwangerschap ook aan bod. Daarnaast bied ik workshops voor vrouwen die in behandeling zijn of uitbehandeld zijn. Hier gaan we samen met lotgenoten aan de slag met opdrachten op het gebied van je ongewenste kinderloosheid. Tot slot bied ik lotgenotencontact waarin lotgenoten met elkaar in gesprek gaan over thema’s waar ze tegenaan lopen.
Waarom ben je dit werk gaan doen?
Het heeft bij onszelf bijna twee jaar geduurd voordat ik zwanger raakte. Wij zijn voor onderzoeken ook naar het ziekenhuis geweest en hebben dus veel meegemaakt wat cliënten ook meemaken. In de tijd van wachten, onzekerheid en frustratie heb ik een hulpverlener gezocht. Deze heb ik helaas niet gevonden. Ze zijn er wel, maar niet bij mij in de buurt. Dit heeft mij doen beseffen hoe weinig er bij ons in de buurt is voor mensen met een (nog) onvervulde kinderwens. Ik heb me omgeschoold en bijgeschoold en startte mijn eigen praktijk. Ook ben ik in november 2015 bevallen van een mooie zoon.
Het is pregnancy loss month. Wat betekent dit voor jou?
Ik vind het belangrijk dat mensen weten dat ze zich niet hoeven te schamen voor hun verlies en dat ze er zelf vaak niets aan kunnen doen. Het is dus niet zozeer dat dit voor mij een moment is waarop ik extra aan mijn eigen zwangerschapsverlies denk, daar heb ik mijn eigen momenten en manieren voor. Maar ik vind het wel belangrijk dat hier aandacht voor is voor mensen die nu in dezelfde situatie zitten.
Brenda ten Have – Sraatman
Kinderwens begeleiding