Door: Joyce Beckker
Van rouwtherapeut Kathy Beckers-Mansell is het boek ‘Rouwen na het verlies van je baby’ verschenen. Het is een handboek voor weeouders* en hun omgeving. Kathy vindt dat de rouw om een baby vaak in verborgenheid verloopt en regelmatig verzwaard wordt door onvermogen en onwetendheid van de omgeving. We hadden onlangs een interview met haar.
Voor wie heb jij je boek geschreven?
Allereerst voor ouders die een baby hebben verloren en hun omgeving, maar ook voor zorgverleners, hulpverleners en dienstverleners. Als ouders die een baby verliezen in onze samenleving met het hart bezien worden en de ruimte krijgen om hun rouw op een eigen manier te beleven en te integreren in hun leven, dan helpt hen dat om de weg naar het geluk terug te vinden.
Vanaf welke leeftijd van de baby moeten we denken?
Ik denk dat gevoelsmatig de ondergrens bij de twintigwekenecho ligt, omdat dat geldt als een moment waarop een nieuw mensje zich gaat verhouden tot de samenleving. Dat is het moment waarop ouders mogelijk voor het eerst van buitenaf worden aangesproken op hun bevoegdheid en verantwoordelijkheid als ouders, als ze in geval van aandoeningen besluiten moeten of ze het kindje verder laten groeien of geboren laten worden.
Waarom ben jij zo betrokken bij dit onderwerp?
In 1996 is mijn zoon Jari overleden na 26 levensdagen overleden. Hij werd met zevenentwintig weken zwangerschap geboren als een van een tweeling. Zijn tweelingzus heeft hun vroeggeboorte en de ziekenhuisbacterie die hen trof, wel overleefd en is een spiegel van hoe hij zou zijn geweest. Het verlies van Jari is net zo bepalend geworden voor wie ik ben, waar ik bang voor ben en waar ik gelukkig van word, als de geboorte en het opgroeien van mijn drie levende kinderen. Ik ben dan ook met recht moeder van vier kinderen.
Is de mate van rouw afhankelijk van de zwangerschapsduur?
Ouders zien bij de keuze om de zwangerschap af te breken dat hun kindje een volledig kindje is, dat enkel nog groter moet groeien. De rouw die vrijkomt bij het besluit om de zwangerschap af te breken, is vergelijkbaar met de rouw om een baby die later in de zwangerschap of na de geboorte overlijdt.
Hoe zit dat met een prille zwangerschap?
Het wil niet zeggen dat een zwangerschap voor die termijn niet ‘meetelt’, want uit eigen ondervinding weet ik dat de liefde voor het kindje en de verbondenheid ermee al in een zeer pril stadium van de zwangerschap bestaat. Dat is zeker aan de orde wanneer ouders met vruchtbaarheidsbehandelingen een zo gewenste zwangerschap hebben verkregen. Maar ook wanneer er sprake is van een abortus in een prille fase van de zwangerschap, om niet-medische redenen, wordt zichtbaar dat de liefde voor het kind er al is.
Dus rouw om een abortus is ook belangrijk?
Ouders, met name moeders, hebben veel verdriet rondom het afbreken en blijven voor altijd het kindje in hun hart mee dragen, ook wanneer ze zeker er van zijn dat hun weloverwogen beslissing tot abortus de juiste beslissing was. Jaren later kan er rouwtherapie nodig zijn om alsnog de abortus in vrede te laten rusten. Toch is de rouw om een abortus om niet medische redenen en ook rouw om een miskraam in een zeer pril stadium van de zwangerschap, globaal gezien anders van karakter en intensiteit dan rouw om een baby vanaf de twintigwekenecho.
Welke factoren spelen mee?
Belangrijk is om hierbij te beseffen dat het om een globaal verschil is, waar geen liniaal langs te leggen is: het is afhankelijk van veel factoren hoe een miskraam wordt beleefd. Ook hier geldt dat elk mens op een andere manier omgaat met het verlies. Er zijn vrouwen die een miskraam beleven als een wending van de natuur waar ze verdriet van hebben maar die ze in rust kunnen aanvaarden. Er zijn ook vrouwen die enorm lijden onder het verlies van een miskraam.
Is verliesbeleving voor iedereen anders?
Verlies staat nooit los van de context waarin het verlies plaatsvindt en dat maakt dat het voor de een anders is dan voor de ander. Een ieder heeft recht op het eigen verdriet en moet daar ruimte voor kunnen krijgen.
Wanneer is je boek gepubliceerd?
Op woensdag 22 november 2017 is het boek gepresenteerd tijdens het middagsymposium Het verlies van een baby, de impact op ouders en professionals in het LUMC in Leiden. Het symposium is bedoeld voor mensen die beroepsmatig te maken hebben met het verlies van een baby.
Kunnen we je boek bestellen?
Het boek kan niet meer besteld worden. wel zijn er soms tweedehands exemplaren te koop.
* Omdat er geen specifieke benaming is voor ouders die een baby hebben verloren, gebruikt Kathy Beckers-Mansell deze ouders in haar boeken en in het dagelijks leven: weeouders, weemoeder, weevader.