Een blog over ‘wat is rouw’, wordt mij gevraagd. Dat is makkelijk en moeilijk tegelijk. Iedereen kent namelijk wel rouw … van overlijden tot ontslag, van het stoppen van een favoriete artiest tot het kwijtraken van een sieraad met emotionele waarde. En dat maakt het tegelijk ook ingewikkeld, want rouw komt om de hoek kijken bij een grote hoeveelheid gebeurtenissen én bij iedereen. Dus zo gedeeld als de ervaring is, zo divers is deze ook.
Rouw volgens vijf fasen
Kort gezegd is rouw al je gevoel, gedrag en gedachten wanneer je iets of iemand verliest. Het proces van rouw werd van oudsher opgehakt in vijf fasen: ontkenning, boosheid, onderhandelen, depressie en aanvaarding.
Rouw volgens duale model
Tegenwoordig gebruiken we dit niet meer zo, omdat het te veel doet lijken alsof rouw een stapsgewijs proces is. Mijn favoriete model voor rouw is het duale model: aan de ene kant is er verliesgerichtheid, aan de andere kant herstelgerichtheid.
Verliesgerichtheid
Verliesgerichtheid is alles van jankend met druipend snot op de grond zitten schokschouderen van wanhoop, tot en met lachend herinneringen ophalen aan de hand van foto’s.
Herstelgericht
Herstelgericht is het vormgeven van je ‘nieuwe’ leven. Van solliciteren na ontslag, tot vaker afspreken met vriendinnen of de vuilnis zelf buiten zetten terwijl je overleden echtgenoot dat altijd deed.
Deze twee processen horen bij elkaar, lopen door elkaar heen en zijn beiden nodig. Ook duren ze een leven lang.
Waarom het heel fijn is om begeleiding te zoeken na je miskraam, abortus of vroeg overlijden van je kind lees je in het volgende blog. Want als rouw heel normaal is, heb je geen hulp nodig toch? Of wel …
Photo by Jonatán Becerra on Unsplash